محققان و عصب شناسان دانشگاه واشنگتن طی گزارشی اعلام کردند با گسترش سریع ابزارهای عصبی که عملکرد آنها بر اساس امواج مغزی است احتمال سوء استفاده هکرها از این ابزار در نفوذ به مغز افراد نیز افزایش یافته است.
هکرهایی که رایانه ها را مورد تصرف خود قرار می دهند به اندازه کافی آزار دهنده و ناراحت کننده هستند. امری که دانشمندان را نگران می سازد این است که شاید این هکرها روزی بتوانند مغز کاربران را نیز تحت تصرف خود درآورند.
در سال گذشته محققان موفق به تولید فناوری شده اند که بدون نیاز به حرکت دست یا انگشتان قادر است تنها با استفاده از افکار انسان رایانه ای را راه اندازی کرده، ویلچری را به حرکت درآورده و یا از شبکه تویتر استفاده کند اما همزمان با اینکه این ابزارهای عصبی پیچیده تر و قابل دسترس تر می شوند احتمال هک شدن مغز کاربران آن نیز به خطری بزرگ تبدیل می شود.
به گفته تادایوشی کوهنو متخصص ایمنی رایانه ای دانشگاه واشنگتن، ابزارهای عصبی با سرعتی زیاد در حال توسعه بوده و روند موفق عملیاتی آنها بسیار امیدوار کننده است اما در صورتی که از ابتدا به امنیت این ابزار توجهی نشود شاید تا پنج یا 10 سال دیگر روزی به جایگاهی برسیم که پشیمانی فایده چندانی نداشته باشد.
هکرها در هر زمانی می توانند به رایانه های شخصی نفوذ کنند اما چه اتفاقی خواهد افتاد در صورتی که این افراد انرژی ناپاک خود را بر روی ابزارهای عصبی از قبیل شبیه سازهای مغزی که برای درمان پارکینسون یا افسردگی استفاده می شود، تمرکز دهند؟
به گفته کوهنو اکثر ابزارهای عصبی از حفره های امنیتی کمی برخوردارند اما با پیچیده تر شدن این فناوری و توسعه بیشتر آن در جهان، احتمال بروز حفره امنیتی در این ابزار به سرعت افزایش خواهد یافت.
شاید این سئوال به وجود آید که اصلا چرا برخی باید به هک مغز افراد دیگر علاقمند باشند؟ محققان در پاسخ این سئوال اعلام کردند تا کنون موارد متعددی از حملات رایانه ای مشاهده شده که به آسیبهای عصبی منجر شده است. برای مثال در نوامبر سال 2007 و مارچ ماه 2008 برنامه نویسان خرابکار با استفاده از نوعی خاص از تصاویر متحرک، سایتهای مرتبط با درمان بیماری صرع را مورد هجوم قرار داده و باعث بروز حملات صرعی شدید در افرادی که نسبت به تصاویر حساسیت بالا دارند، شدند.
در برخی موارد حتی ممکن است خود بیمار بخواهد ابزار عصبی خود را هک کند تا برای مثال بتواند فعالیت بخشی از مغز خود را افزایش دهد و یا بر درد ناشی از اختلال فیزیکی خود غلبه کند. با وجود این خطرها کوهنو معتقد است اکثر ابزار درمانی عصبی که تا کنون تولید شده اند از ایمنی کافی برخوردار نیستند.
مهندسان در تولید ابزار جدید از دقت بالایی استفاده می کنند و عصب شناسان بر روی رعایت خط قرمزهای علمی و اخلاقی در تولید این ابزار تمرکز دارند اما در حال حاضر تعداد محدودی از گروه ها به چگونگی هک شدن این ابزارها به منظور مقابله با شرایط پیش بینی نشده توجه دارند و این اولین گزارشی است که تحت عنوان امنیت عصبی توسط محققان یک دانشگاه ارائه شده است.
با وجود اینکه مطالعات اخیر در نوع خود اولین به شمار می رود اما تا کنون توانسته شگفتی و حس خطر را در بسیاری از محققان که در زمینه علوم و فناوری اعصاب فعالیت دارند، برانگیزد.
هکرهایی که رایانه ها را مورد تصرف خود قرار می دهند به اندازه کافی آزار دهنده و ناراحت کننده هستند. امری که دانشمندان را نگران می سازد این است که شاید این هکرها روزی بتوانند مغز کاربران را نیز تحت تصرف خود درآورند.
در سال گذشته محققان موفق به تولید فناوری شده اند که بدون نیاز به حرکت دست یا انگشتان قادر است تنها با استفاده از افکار انسان رایانه ای را راه اندازی کرده، ویلچری را به حرکت درآورده و یا از شبکه تویتر استفاده کند اما همزمان با اینکه این ابزارهای عصبی پیچیده تر و قابل دسترس تر می شوند احتمال هک شدن مغز کاربران آن نیز به خطری بزرگ تبدیل می شود.
به گفته تادایوشی کوهنو متخصص ایمنی رایانه ای دانشگاه واشنگتن، ابزارهای عصبی با سرعتی زیاد در حال توسعه بوده و روند موفق عملیاتی آنها بسیار امیدوار کننده است اما در صورتی که از ابتدا به امنیت این ابزار توجهی نشود شاید تا پنج یا 10 سال دیگر روزی به جایگاهی برسیم که پشیمانی فایده چندانی نداشته باشد.
هکرها در هر زمانی می توانند به رایانه های شخصی نفوذ کنند اما چه اتفاقی خواهد افتاد در صورتی که این افراد انرژی ناپاک خود را بر روی ابزارهای عصبی از قبیل شبیه سازهای مغزی که برای درمان پارکینسون یا افسردگی استفاده می شود، تمرکز دهند؟
به گفته کوهنو اکثر ابزارهای عصبی از حفره های امنیتی کمی برخوردارند اما با پیچیده تر شدن این فناوری و توسعه بیشتر آن در جهان، احتمال بروز حفره امنیتی در این ابزار به سرعت افزایش خواهد یافت.
شاید این سئوال به وجود آید که اصلا چرا برخی باید به هک مغز افراد دیگر علاقمند باشند؟ محققان در پاسخ این سئوال اعلام کردند تا کنون موارد متعددی از حملات رایانه ای مشاهده شده که به آسیبهای عصبی منجر شده است. برای مثال در نوامبر سال 2007 و مارچ ماه 2008 برنامه نویسان خرابکار با استفاده از نوعی خاص از تصاویر متحرک، سایتهای مرتبط با درمان بیماری صرع را مورد هجوم قرار داده و باعث بروز حملات صرعی شدید در افرادی که نسبت به تصاویر حساسیت بالا دارند، شدند.
در برخی موارد حتی ممکن است خود بیمار بخواهد ابزار عصبی خود را هک کند تا برای مثال بتواند فعالیت بخشی از مغز خود را افزایش دهد و یا بر درد ناشی از اختلال فیزیکی خود غلبه کند. با وجود این خطرها کوهنو معتقد است اکثر ابزار درمانی عصبی که تا کنون تولید شده اند از ایمنی کافی برخوردار نیستند.
مهندسان در تولید ابزار جدید از دقت بالایی استفاده می کنند و عصب شناسان بر روی رعایت خط قرمزهای علمی و اخلاقی در تولید این ابزار تمرکز دارند اما در حال حاضر تعداد محدودی از گروه ها به چگونگی هک شدن این ابزارها به منظور مقابله با شرایط پیش بینی نشده توجه دارند و این اولین گزارشی است که تحت عنوان امنیت عصبی توسط محققان یک دانشگاه ارائه شده است.
با وجود اینکه مطالعات اخیر در نوع خود اولین به شمار می رود اما تا کنون توانسته شگفتی و حس خطر را در بسیاری از محققان که در زمینه علوم و فناوری اعصاب فعالیت دارند، برانگیزد.
تاریخ : یکشنبه 88/9/15 | 11:5 عصر | نویسنده : محمد علی مباشری | نظر
.: :.